Jaki miód wybrać?

To cała grupa miodów, które są najbardziej popularnymi. Różnią się smakiem, barwą i walorami zdrowotnymi. Właściwości różnią się w zależności od kwiatów roślin, czasu pozyskiwania miodów, miejsca usytuowania pasiek. Można miody wielokwiatowe podzielić na wiosenne (o delikatnym smaku i jasnej barwie), letnie (często zawierające nektar lipy), późniejsze (o ciemniejszej barwie z nektarem gryki). Niższa cena niż inne miody nektarowe nie świadczy o tym, że jest to miód o słabszych właściwościach. Nazywany jest miodem „tysiąca kwiatów”.

• odżywia mięsień sercowy (zapobiega chorobie wieńcowej czy miażdżycy)
• działa detoksykująco na wątrobę
• cenne źródło energii w stanach przemęczenia zarówno zdrowia psychicznego jak i fizycznego

• łagodzi katar sienny i alergiczny rodzaj astmy
• wzmacnia odporność na choroby
• wzmaga przemianę materii
• reguluje ciśnienie tętnicze krwi
• wpływa na gładkość i ogranicza pękanie skóry, idealny do domowych maseczek czy peelingów

To jeden z pierwszych miodów pozyskiwanych w sezonie pszczelarskim. Cechą charakterystyczną tego miodu jest to, że bardzo szybko ulega krystalizacji przyjmując wtedy barwę białą/kremową. Miód rzepakowy ma bardzo wiele zalet i pomaga w licznych schorzeniach. Zawiera w sobie: olejki eteryczne, związki goryczowe, flawonoidy, biopierwiastki, cholinę i kumarynę. Jest bogaty w bor, który wykorzystywany jest do budowy tkanki kostnej oraz prawidłowego funkcjonowania takich narządów jak śledziona i tarczyca. Posiada witaminy z grupy B, K, C i kwas nikotynowy. Występujące w nim żelazo ma przyswajalność około 63%.

• cenny w leczeniu chorób serca
• właściwości detoksykacyjne wątroby
• wzmacnia skurcze mięśnia sercowego, poprawia pracę serca
• wspomaga leczenie górnych dróg oddechowych
• łagodzi kaszel
• usprawnia prace pęcherzyka żółciowego
• pomaga w walce ze zgaga, wzdęciami
• wykazuje on działanie przyspieszające gojenie ran zewnętrznych, oczyszcza je z martwicy, a także chroni przed zakażeniem
• stosuje się go pomocniczo w chorobach zapalnych i infekcyjnych nerek, pęcherza i cewki moczowej
• może łagodzić szkodliwe działanie używek, na przykład alkoholu i papierosów
• miód ten poprawia myślenie i koncentrację
• w przypadku lekkich oparzeń zapobiega powstawaniu pęcherzy, jeśli zostanie odpowiednio szybko nałożony na skórę.
• korzystny wpływ również na osoby chorujące na dusznicę bolesną. Stosowany jako maseczka pozwoli zachować gładką i piękną skórę

Jest jednym z nielicznych rodzajów miodu, który posiada bardzo jasną barwę. Płynna postać miodu, ma czasem tak jasny kolor, że wydaje się być nawet bezbarwna. Pozyskiwany jest w okresie kwitnienia robinii akacjowej, czyli tzw. białej lipy, która stanowi doskonały materiał miododajny dla pszczół. Jest cennym źródłem korzystnych dla ludzkiego organizmu substancji. Miód ten odznacza się zawartością szybko przyswajalnych węglowodanów.

Wiele cennych witamin z grupy B oraz składniki odżywcze (potas, fosfor, magnez, wapń, żelazo, mangan i inne. W jego skład wchodzą też niewielkie ilości kwasu foliowego, pantotenowego i biotyny.

Występują w nim kwasy organiczne, takie jak glukozowy, jabłkowy i cytrynowy, które mają największy wpływ na smak miodu akacjowego. O jego aromacie decydują również olejki eteryczne pochodzące z nektaru. Łącznie substancji aromatycznych jest ponad 50.

Ważną substancją, która występuje w tym miodzie jest nadtlenek wodoru, ponieważ wykazuje on właściwości antyseptyczne (niszczące drobnoustroje).

• dobry wpływ na układ krwionośny
• działa osłonowo na układ trawienny
• chroni przed nadmierną ilością kwasów trawiennych
• usprawnia pracę wątroby i działa na jej detoksykację
• zawiera on dużą ilość cukrów prostych, dlatego polecany jest szczególnie przy zwiększonej aktywności naszego mózgu, zmęczeniu fizycznym, psychicznym, a także przy osłabieniu organizmu
• ma właściwości uspokajające, poprawia nastrój w chwilach wyczerpania
• pomaga zwalczyć bezsenność
• stosuje się go także w leczeniu chorób zapalnych i bakteryjnych nerek oraz układu moczowego
• pomocny przy ropnych zakażeniach
• bardzo dobrze wpływa na gojenie się i likwidowanie zakażeń
• jest świetnym lekarstwem na ból gardła, kaszel i inne dolegliwości górnych dróg oddechowych
• ma działanie moczopędne i oczyszczające układ moczowy

Uznawany jest przez wielu znawców za najlepszy w smaku miód. Wynika to z jego bardzo bogatej zawartości. Miód ten jest trudny w produkcji i zarazem bogaty w składniki wszechstronnie poprawiające nasze zdrowie. Pochodzi on z pyłków kwiatów lipy, których znalezienie bywa trudne, gdyż rzadko można znaleźć większe skupiska tych drzew. Dlatego miód ten jest niezwykle cenny. Jego unikatowość, a także niezwykłe właściwości podkreśla nektar z lipy. Miód lipowy, podobnie jak sam napar z kwiatów lipy posiada właściwości lecznicze.

W skład miodu lipowego wchodzą olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki i związki goryczowe. Ze względu na różnorodność jego składników znajduje on szerokie zastosowanie zarówno w odżywianiu, jak i w lecznictwie.. Największą grupą związków występujących w miodzie lipowym są węglowodany. Glukoza i fruktoza to cenne źródła energii, które dostarczają około 300 kcal w 100 gramach miodu. W miodzie lipowym można także odnaleźć beta-karoten, który jest odpowiedzialny za jego barwę. Nie brakuje również mikro i makroelementów, takich jak potas, magnez, chlor, mangan oraz witamin z grupy B. Zawiera mnóstwo przeciwutleniaczy i enzymów, które niszczą bakterie i drobnoustroje. Wykazuje też działanie antybiotyczne. W stanie płynnym miód lipowy ma zazwyczaj bardzo jasną barwę, ale może być również zielonkawy lub oliwkowy. Po krystalizacji natomiast staje się kremowy lub złocistożółty. Jego smak jest po chwili delikatnie ostry, a jedzony już po skrystalizowaniu bywa nieco gorzki. Pod względem konsystencji i barwy, w stanie płynnym miód lipowy przypomina olej rycynowy. W wyniku procesu krystalizacji przyjmuje on postać drobnoziarnistą.

• ma szczególnie korzystny wpływ na dolegliwości górnych dróg oddechowych
• jest on uważany za najlepszy środek zwalczający przeziębienie, grypę oraz choroby, podczas których występuje wysoka gorączka
• działa przeciwskurczowo, przeciwkaszlowo i wykrztuśnie. Największą grupą związków występujących w miodzie lipowym są węglowodany
• jest środkiem, którym można wspomagać leczenie zapalenia oskrzeli i płuc, gdyż przyczynia się do szybszego ustępowania stanu zapalnego
• obniża nieco ciśnienie tętnicze krwi
• działanie łagodnie rozkurczające i uspokajające
• wpływający korzystnie w przypadku chorób ginekologicznych, układu moczowego, a także w schorzeniach reumatycznych
• pozytywnie wpływa na układ nerwowy i pokarmowy

Z wielu powodów polecany jest do włączenia w codzienną dietę. Jest alternatywą dla zwykłego cukru i można go dodawać do herbaty, dowolnego śniadania czy owsianki. Ponadto od wielu lat jest znany ze swojego niezwykłego wpływu na ludzki organizm. Charakterystyczny wygląd miodu gryczanego pozwala go w łatwy sposób odróżnić od innych rodzajów miodu. Ma ciemny kolor mocnej herbaty. Przechowywany przez dłuższy czas w miejscu, w którym jest możliwy dostęp światła, zmienia barwę z ciemnobrunatnej do prawie czarnej. Jest więc uważany za najciemniejszy ze wszystkich miodów. Oprócz tego rozpoznać go można po intensywnym zapachu kwiatów gryki. Miód gryczany po skrystalizowaniu tworzy grube i twarde kryształy. W smaku jest ostry, słodki i lekko piekący, dlatego nie zawsze odpowiada on dzieciom.

• wzmacnia serce
• niezastąpiony w okresie zwiększonego wysiłku
• działa bakteriobójczo, goi rany
• obniża ciśnienie krwi, hamuje procesy miażdżycowe, a także leczy schorzenia wątroby
• odżywia mięsień sercowy
• poprawia również przyswajalność witaminy C, zapobiegając jej rozkładowi i przyspiesza gojenie ran
• powoduje lepszą przyswajalność niektórych witamin i aminokwasów
• najlepszy w leczeniu niedokrwistości spowodowanej niedoborem żelaza zarówno u dzieci, jak i u dorosłych
• systematyczne spożywanie tego produktu powoduje wzrost hemoglobiny we krwi
• zawiera substancje wpływające na kondycję włosów, wzmacnia ich strukturę, odbudowuje zniszczone końcówki i oczyszcza skórę głowy
• wpływa na pamięć i koncentrację
• redukuje uporczywy kaszel
• działa jako lek ochraniający i odtruwający wątrobę
• zmniejsza szkodliwość używek, odtruwa, usuwa ołów i pierwiastki promieniotwórcze z surowicy krwi
• działa antynowotworowo

To jeszcze mało popularna i stosunkowo nowa odmiana miodu w Polsce. Powstaje z nektaru nawłoci nazywanej niekiedy mimozą. Jest bardzo cenną rośliną zarówno dla pszczelarzy, jak i dla pszczół. Miód ten jest zdecydowanie trudniej dostępny niż inne rodzaje miodów, między innymi dlatego, że pszczelarze by pozyskać ten rodzaj miodu muszą zadbać o późne karmienie pszczół na zimę.

Nawłoć od kilkunastu lat opanowuje tereny Małopolski i Podkarpacia. Ma od wieków znane właściwości antyseptyczne. Jest szczególnie pomocna w zwalczaniu zakażeń, stanów zapalnych układu moczowego, a także w leczeniu ran i owrzodzeń. Stosuje się ją również jako składnik ziołowych herbatek. Podobne właściwości ma również miód pozyskiwany z jej nektaru. Miód nawłociowy był nazywany kiedyś nektarem życia. W stanie płynnym ma jasnożółtą barwę. Ma charakterystyczną kwaśną nutę. Ma bardzo przyjemny zapach kwiatów nawłoci.

Miód nawłociowy zawiera flawonoidy – głównie rutynę i kwercetynę, które poprawiają ukrwienie żył kończyn dolnych i nerek. W jego skład wchodzą także olejki eteryczne, garbniki, kwasy organiczne i substancje śluzowe. Zawiera on też substancje bakteriobójcze, witaminy i sporą ilość mikroelementów. Miód nawłociowy potrafi zniszczyć przetrwalniki gronkowca złocistego.

• doskonale sprawdzają się w leczeniu dróg moczowych i skąpomoczu
• spożywanie tego miodu pomaga usuwać objawy kamicy nerkowej
• ukrwienie narządów wewnętrznych oraz kończyn dolnych
• uszczelnia naczynia krwionośne
• ma właściwości przeciwzakrzepowe i przeciwzapalne
• wpływa na ciśnienie tętnicze krwi i często je obniża
• polecany jest także w celu wzmocnienia mięśnia sercowego
• wykorzystywany w leczeniu przerostu prostaty
• wspomaga leczenie stawów
• wspomaga usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii

Ze względu na trudność i pracochłonność w pozyskaniu nazywany jest „Królem miodów”. Mała liczba wrzosowisk i trudności w pozyskaniu wpływają na jego cenę, która jest wyższa niż w przypadku innych odmian miodu. Miód ten jest bardzo esencjonalny i posiada naturalny zapach wrzosu. Jego smak natomiast jest raczej gorzkawy i ostry, co jest dość rzadkim zjawiskiem wśród odmian miodu. Co ciekawe, nie zawiera on wielu witamin, jednak ich brak rekompensuje wysoka zawartość enzymów i wolnych aminokwasów.

Miód wrzosowy zawiera witaminy A, B i B6, a także aminokwasy i łatwo przyswajalne żelazo. Ma też bardzo dużą ilość hormonów wzrostu, neurohormonów i aż 47 biopierwiastków, równie łatwo przyswajalnych przez organizm człowieka, co żelazo. Między innymi jest to potas, chlor, fosfor, wapń, sód i magnez. Posiada także właściwości antyseptyczne. Substancja, która hamuje rozprzestrzenianie się bakterii i wirusów w organizmie człowieka to zawarta w miodzie wrzosowym inhubina.

W stanie płynnym, miód wrzosowy jest koloru rubinowo-brunatnego i ma galaretowatą postać. Po procesie krystalizacji, jego konsystencja zmienia się na ziarnistą i masłowatą, a kolor lekko wpada w pomarańcz.

• zwiększa odporność organizmu i chroni przed rozwojem zakażeń
• działa moczopędnie i bakteriobójczo
• łagodzi on schorzenia reumatyczne, a także ułatwia trawienie, przyswajanie składników pokarmowych i reguluje pracę jelit
• wywiera korzystny wpływ na organizm przy stanach zapalnych żołądka i jelit oraz przy biegunkach
• ze względu na jego właściwości antyseptyczne, po miód wrzosowy warto sięgać w przypadku stanów zapalnych jamy ustnej
• sprawdza się jako lek w chorobach oczu i serca
• wspomaga leczenie i zapobiegać chorobie Alzheimera

Łączy w sobie cechy i właściwości miodów nektarowych i spadziowych. Ma ciemniejszą barwę. Wzmacnia organizm i poprawia działanie układu krwionośnego. Będzie pomocny w zaburzeniach trawienia i infekcjach.

W odróżnieniu od miodów nektarowych, nie powstaje z nektaru kwiatów. Jest to zebrana przez pszczoły wydzielina mszyc i czerwców żerujących na liściach czy igłach drzew. Wydzielina ta jest lepka i słodka, występuje głównie latem w postaci kropelek na drzewach. Ta słodka substancja zwabia pszczoły, które dodatkowo ją zagęszczają i składają w komórkach jako miód spadziowy. Dzięki temu, że miód ten powstaje z drzew znajdujących się w najczystszych lasach, można poczuć zapach żywicy i igliwia. Miód spadziowy możemy podzielić na dwa gatunki. Jest to tzw. spadź liściasta, która pochodzi najczęściej z drzew lipy oraz spadź iglasta, zazwyczaj jodłowa. Ten rodzaj miodu jest jednym z najdroższych w Polsce, gdyż spadź, z której powstaje, występuje w niektórych regionach nawet co kilka lat.

Ze względu na dużą zawartość składników odżywczych i zdrowotnych, miód spadziowy, jest często nazywany miodem „królewskim”. Jest niezwykle wartościowym produktem dla zdrowia człowieka. Zawiera 9 razy więcej biopierwiastków niż miody nektarowe. Dodatkowo występują one w łatwo przyswajalnej postaci, a są nimi potas, wapń, sód, fosfor, magnez i mangan. Może posiadać dwukrotnie więcej glukozy niż fruktozy. Jako jedyny zawiera w sobie srebro, cynę, molibden i wanad. W porównaniu z miodami nektarowymi ma dwukrotnie więcej białek, aminokwasów i enzymów, a także występują w nim niewielkie ilości witaminy A, B2, B6, C, PP i K.

Ze względu na pochodzenie wyróżniamy miód spadziowy iglasty, który ma łagodniejszy smak oraz miód spadziowy z drzew liściastych, z lekkim posmakiem żywicznym. Ma charakterystyczny kolor – ciemny z zielonkawym lub szarym odcieniem. Najczęściej uzyskuje się go z jodły, świerków, sosny lub modrzewia. Charakteryzuje się dużą lepkością i gęstością, w związku z czym jest cięższy od miodów nektarowych.

• wykazuje działanie przeciwzapalne, wykrztuśne i łagodzące uporczywy kaszel
• pomaga w stanach niepokoju i bezsenności
• jest doskonały na wzmocnienie odporności i posiada właściwości odtruwające
• przeciwdziała skutkom napromieniowania
• jest stosowany jako naturalny środek przeciwnowotworowy
• pomocny w leczeniu astmy i kamicy nerkowej
• polecany jest także przez stomatologów, ponieważ zapobiega on tworzeniu się kamienia nazębnego
• właściwości przeciwbakteryjne i wykrztuśne
• jest doskonały w schorzeniach dróg oddechowych, przewodu pokarmowego, w chorobach serca i naczyń, a nawet nerwicy
• zalecany jest jako odżywka w okresie rekonwalescencji oraz w przypadku anemii i pracy w szkodliwych dla zdrowia warunkach

Natomiast miód pozyskiwany z drzew liściastych oraz owocowych ma barwę złocistożółtą. Barwa ta ciemnieje pod wpływem światła i tlenu. Charakteryzuje się kwiatowym zapachem, jednak niezbyt przyjemnym smakiem. Najczęściej pochodzi z drzew lipy, klony, buku, wierzby, brzozy i głogu.

• poleca się go w przypadku chorób nerek i dróg moczowych, na wątrobę i drogi żółciowe oraz stawy
• zmniejsza trujący wpływ kawy, herbaty, alkoholu czy tytoniu na organizm
• pomaga w regulacji przemiany materii
• reguluje pracę serca, rozszerza naczynia wieńcowe, obniża ciśnienie, polepsza krążenie
• poprawia pracę nerek
• przyspiesza gojenie ran, oparzeń i odmrożeń
• zmniejsza napięcie nerwowe i działa uspokajająco